فناوری GPS چگونه مختصات شما را پیدا میکند؟

امروزه گشت و گذار داخل شهر به راحتی و بدون گم شدن صورت می گیرد. این در حالی است که یک دهه پیش، وقتی من و شما گواهینامه رانندگی خود را می گرفتیم حتما یک نقشهٔ شهری هم می گرفتیم تا مبادا با رانندگی داخل شهر گم نشویم. منظور به چگونگی پیدا کردن مسیر در اطراف شهر است. بعد از مدتی که TomTom، گارمین و دیگر ابزارهای جی پی اس همانند گوشی های هوشمند گسترده شدند، نقشه کل جهان را در کف دست خود دیدیم.

زمانی که ما در استفاده از نقشه به مشکل خوردیم با گذشت زمان به سیستم ناوبری یا GPS تلفن های هوشمند و دستگاه‌های GPS روی آوردیم. اما سیستم GPS چگونه کار می کند؟ اگر برای شما هم این سوال مطرح است با ما در ادامهٔ مقاله همراه باشید.

ماهواره ها 

 

سیستم ناوبری یا GPS مخفف کلمهٔ Global Positioning System و به معنای سیستم موقعیت یابی جهانی میباشد که در واقع یک مجموعه ۲۴ تایی از ماهواره های است که در مدار زمین مستقر شده اند. اولین ماهواره GPS در سال ۱۹۷۸ به فضا پرتاب شد و مابقی ۲۴ عدد آن ماهواره ها در دسامبر ۱۹۹۳ تکمیل و از سال ۱۹۹۵ استفاده از آنها عملیاتی شد. هزینهٔ ساخت این سیستم ۱۰-۱۲ میلیارد دلار و هزینه های سالانه جهت نگهداری و تعمیر آنها ۴۰۰ میلیون دلار تخمین زده شده است. وزن هر ماهواره حدود ۲۰۰۰ پوند (حدودا ۹۰۸ کیلوگرم) می باشد. این ماهواره ها حدودا ۱۰ سال عمر کرده و از انرژی خورشیدی بهره می برند. چرخش هر ماهواره به دور زمین در هر روز حدود ۱۱ ساعت و ۵۸ دقیقه به طول می انجامد. ضمن اینکه این ماهواره ها در ارتفاع ۱۰۶۰۰ کیلومتری زمین قرار دارند.

 

ماهواره ها در ابتدا برای استفاده توسط ارتش ایالات متحده برای کنترل سلاح در نظر گرفته شده بود – سیستم با نام NAVSTAR شناخته می شد. اما در سال ۲۰۰۰، سیستم GPS را در مقیاس بزرگ با اشاره به ابزار جهانی بودن آن، افتتاح کرد. کاملا واضح است که این سیستم بارها و بارها فواید خود را به ما اثبات کرده است.

موقعیت ماهواره ها به گونه‌ایست که حداقل چهار ماهواره و حداکثر ۱۲ ماهواره توسط دستگاه GPS شما قابل مشاهده هستند. موقعیت ماهواره ای و مسیرهای مداری ماهواره ها با نام Birdcage یا قفس پرنده شناخته می شود. دستگاه GPS شما موقعیت دقیق خود را طی یک فرایندی به نام Trilateration توسط سه ماهواره پیدا می کند. بدین صورت که توسط ۳ ماهواره با ارسال امواج فرکانس بالا، سیگنال های رادیویی کم قدرت که با سرعت نور جابجا می شوند طی فرایند ذکر شده با محاسبات ریاضی و میانگین گیری از ۳ موقعیت اعلام شده توسط ۳ ماهواره، محل دقیق شما را شناسایی میکند. از آنجا که این ماهواره ها دارای یک الگوی ثابت مداری هستند و با ساعت های اتمی از رصدخانه نیروی دریایی ایالات متحده همگام سازی میشوند، این روند و عملکرد خواندن محل استقرار شما دقیق است.

 

اما برای بهبود دقت و صحت و بخصوص برای تعیین ارتفاع، دستگاه های GPS به طور معمول به دنبال داده ها از چهار یا تعداد بیشتری از ماهواره ها استفاده میکنند. به محض اینکه GPS موقعیت شما را پیدا کند، میتواند نقشه راه، سرعت و سایر اطلاعات همانند طلوع و غروب خورشید را تعیین کند. 

 

* برای درک بهتر عملکرد Trilateration مطالعه صفحهٔ ویکیپدیای این موضوع در "این آدرس" توصیه می شود.

سیستم ناوبری

 

دانستن مکان، سرعت و ارتفاع خود –و حتی فرد دیگری- یک ابزار فوق العاده قدرتمند است، با پیامدهای بسیار گسترده تر از استفادهٔ نظامی. اما در این مرحله، از این سیستم برای کمک به مردم در سفرها استفادهٔ بسیار مفیدی می شود، چه با پای پیاده باشند یا ماشین و یا قایق. اما ابزار GPS برای خلبانان هواپیما نیز فوق العاده مهم است. استفاده از GPS در هواپیما برای جلوگیری از برخورد هواپیماها حین پرواز و به زمین است.

 

سیستم ناوبری GPS در حال حاضر در یک سری از اپلیکیشن‌ها و برنامه ها در حال ارائهٔ خدمات است و به مرور زمان، دولت‌ها نیز با استفاده از این فناوری و به اشتراک گذاری داده‌ها می توانند در بهبود مشکلات ترافیکی شهری کمک کننده باشند. علاوه بر این شرکت‌های دیگری نیز وجود دارند که می توانند از این خدمات ارائه کرده و یا حتی از خدمات ارائه شده بر روی GPS استفاده کنند. Inrix محصولی است که با همکاری شرکت فورد اقدام به ارائه اطلاعات ترافیکی با استفاده از سنسورهای جاده ای GPS می کند. شرکت TomTom یکی از معروفترین شرکت های ارائه دهنده دستگاه های GPS که بیش از ۶۵ میلیون دستگاه ناوبری شخصی فروخته است و همچنین هزاران هزار برنامه و اپلیکیشن که با کمی جستجو می توانید بهترین آنها را برای دستگاه تلفن هوشمند خود پیدا کنید.

 

چرا GPS شما گاها با خطا مواجه میشود؟

 

تکنولوژی GPS همانطور که ابزار فوق العاده بزرگ و کارآمدی است، اما به طور قطع کامل و بی عیب نیست. سیستم GPS اینگونه است که ماهواره ها با ارسال سیگنال و محاسبات مدت زمانی که سیگنال مورد نظر با سرعت ۱۸۶هزار مایل (حدودا ۳۰۰هزار کیلومتر) در ثانیه به دستگاه شما می رسد، برای تعیین محل شما از آن استفاده می کند. اما گاهی شما با تعجب متوجه می شوید نسبت به محل حقیقی شما، چند کیلومتر اختلاف وجود دارد که البته توضیحاتی نیز وجود دارد.

نخست اینکه سیگنال ارسالی و سیگنال دریافتی با عبور از تراکم های مختلف در اتمسفر ممکن است با مشکل تاخیر در دریافت یا ارسال مواجه شود و در محاسباتی که گفته شد اختلال و اشتباه پیش می‌آید.

 

دوم اینکه مجددا مشکل تاخیر در سیگنال ها را در مواجهه با ساختمان های بلند یا اجسام سخت داشته باشیم. حتی نفوذ سیگنال از شاخ و برگ متراکم نیز میتواند باعث تاخیر در دریافت و ارسال سیگنال شود.به همین دلیل است که عمدتا این سیستم در زیر زمین اصلا کار نمی کند.

 

و دلیل سوم ممکن است ساعت گیرنده خاموش باشد –قرار با این است که دستگاه به طور دائم با ساعت های اتمی به روز شود- و یا با ساعت اتمی کمی تفاوت داشته باشد. پس فاصلهٔ دریافت شده توسط گیرنده شما میتواند اشتباه باشد.

 

پیشتر در بالا توضیح دادیم که به طور معمول سه یا چهار ماهواره برای دریافت مکان دقیق شما با دستگاه هماهنگ هستند بنابراین در صورت تفاوت در ساعت ارسالی و دریافتی دقت محاسبات در عملکرد Trilateration را تحت تاثیر قرار دهد و مشخصا در تعیین محل شما اشتباه پیش می آید.

 

شما از چه ابزار یا اپلیکیشنی برای GPS به طور منظم استفاده می کنید؟

چگونه وایبر می تواند رایگان باشد؟

این سوال که در عنوان پست آمده است، یک سوال کاملا مجاز و مشترک محسوب می شود، آنچه شاید برای بسیاری از کاربران وایبر مطرح باشد که چرا وایبر به صورت رایگان ارائه می شود و آیا این رایگان بودن مقطعی است و پس از مدت زمانی وایبر سرویس ها را با شارژ هزینه همراه خواهد نمود؟ برای پاسخ به این سوالات و پایان دادن به سردرگمی خودمان به سایت وایبر مراجعه کردیم، جالب است بدانید در بخش Help  پایگاه اصلی وایبر سوالی تحت این عنوان “ How can Viber be free”  مطرح شده است و وایبر خیلی شفاف به آن پرداخته است.

وایبر می گوید: ما اکنون به طور همزمان در کنار ارائه سرویس کنونی در حال کار بر روی خدمات برتر در آینده نه چندان دور برای تولید در آمد هستیم، ضمن آنکه افزودن ویژگی های بیشتر و بهبود پلت فرم نرم افزار نیز با ارئه نسخه های بروز رسانی در حال انجام است. اما آنچه منجر به کسب در آمد برای وایبر خواهد شد خدمات متفاوت و بیش از آنچه در حال حاضر وجود دارد و سیستم تماس رایگان و پیام کوتاه رایگان وایبر به وایبر است خواهد بود. وایبر خیال کاربران را راحت کرده است و با تاکید اعلام داشته است، رسالت اصلی ما سیستم تماس و پیام رایگان وایبر به وایبر است و این هرگز تغییر نخواهد کرد. همچنین وایبر این اطمینان را به کاربران می دهد که هرگز شماره های آنها و اطلاعاتشان به عنوان اسپم شناخته نخواهد شد و سیستم امنیتی آنها در مقابل اعتماد کاربران همیشه مستحکم خواهد ماند.

معرفی اینترنت ۱۰ گیگابیت بر ثانیه در اروپا

در حالی که گوگل مشغول عرضه اینترنت یک گیگابیتی در برخی نقاط آمریکا است و قصد دارد آن را گسترش دهد، اکنون نوبت به شرکت مخابراتی BT رسیده که اینترنت فوق سریع ۱۰ برابری خود را رونمایی کند. این سرویس به هر مشتری پهنای باندی بالاتر از حداکثر اینترنت شبکه رسانه ای المپیک لندن اختصاص می دهد.

چندی است استفاده آزمایشی از اینترنت ۱۰ گیگابیت بر ثانیه در تعدادی کارخانه آغاز گردیده است. BT این اینترنت را در کنار سرویس قبلی ۳۳۰ مگابیتی کارخانه بر روی همان فیبرهای نوری راه اندازی کرده است. جالب است بدانید که میانگین پهنای باند فعلی کاربران در بریتانیا ۱۲ مگابیت بر ثانیه است.

بی تی می گوید این مرحله آزمایشی اولیه بر اساس تکنولوژی جدید فیبر با نام XGPON انجام شده که توسط شرکت چینی ZTE توسعه یافته است. برای دریافت این سرویس دفاتر اصلی کارخانه مورد آزمایش مستقیما با استفاده از فیبرنوری به مرکز مخابراتی متصل شده است. حالا این کارخانه که آرکول نام دارد اولین کسب و کار در بریتانیا است که از چنین رکوردی در سرعت اینترنت بهره می برد.

بی تی امیدوار است با پیاده سازی این پیش نمایش موفق از سرویس جدید خود، بتواند به مشتریان بالقوه اش نشان دهد که با همان فیبرهای نوری فعلی می توانند از سرعت های بسیار بالاتری بهره ببرند. ارتقاء مراکز ارتباط و مبادله و تجهیزات کاربران، برای ایجاد این تفاوت بسیار عظیم کافی به نظر می رسد و نیازی به تغییر زیرساخت نیست.

اجرای این پروژه ابتدا از منطقه Cornwall آغاز خواهد شد. زیرا پیش از این با حمایت مالی اتحادیه اروپا، صدهزار خانه و مرکز اداری این بخش به شبکه فیبر نوری بی تی متصل شده اند.

۱۰ کاری که پس از نصب اوبونتو ۱۲.۱۰ انجام دهید

دو هفته از انتشار اوبونتو ۱۲.۱۰ گذشته ولی هرگز برای نوشتن مطلب کلاسیک  «۱۰ کار بعد از نصب اوبونتو» دیر نیست. در این پست با ده گامی که انجام آن‌ها به داشتن تجربه‌ای پربارتر از اوبونتو کمک می‌کنه آشنا می‌شویم.

۱. اطلاع از ویژگی‌های جدید

از امکانات تازه ۱۲.۱۰ خبر دارید؟ اطلاع از امکانات و ویژگی‌های جدید اوبونتو کار با این سیستم‌عامل رو آسان‌تر میکنه پس مطلب «اوبونتو ۱۲.۱۰ اینجاست» را یک بار مطالعه کنید.

۲. به‌روزرسانی سیستم

با این که هر نسخه اوبونتو به عنوان محصول نهایی منتشر میشه اما همیشه رفع باگ‌هایی هستند که به انتشار نمیرسند و در قالب آپدیت معرفی میشوند. برای این که از بسیاری مشکلات احتمالی در امان باشید همین اول کار سیستم را به‌روز کنید.

۳. نصب کدک‌های چند رسانه‌ای

اوبونتو به دلیل پرداخت نکردن حق‌ثبت الگوریتم‌های فشرده سازی قالب‌های صوتی و تصویری متداول، کدک آن‌ها رو به همراه نداره و نصب‌شون به عهده کاربر گذاشته شده. با نصب بسته ubuntu-restricted-extras اکثر کدک‌های چندرسانه‌ای و ابزارهای پراستفاده‌ای مثل Adobe Flash روی اوبونتو نصب میشه. دستور زیر را در ترمینال کپی کنید:

sudo apt-get install ubuntu-restricted-extras

۴. افزودن صفحه کلید پارسی

به‌هرحال یک روزی به نوشتن پارسی نیاز پیدا می‌کنید پس بهتر که همین ابتدا آن را به مجموعه ورودی‌های صفحه کلید اضافه کنید. این کار در اوبونتو بسیار ساده‌است، به آدرس زیر برید:

System Setting ‫→‬ Keyboard Layout

و با زدن رو + و انتخاب Persian پارسی را به لیست اضافه کنید

اگر سال‌ها کار با ویندوز شما را به عوض کردن زبان صفحه کلید با Alt + Shift عادت داده، با رفتن به Options در همان صفحه و تیک زدن Alt+ Shift از Key(s) to change layout آن را فعال کنید.

۵ . تنظیمات حریم خصوصی

ما ایرانی‌ها به اندازه کافی به حریم خصوصی اهمیت نمیدیم و حتی معنی اون رو نمی‌دونیم. احترام به حریم خصوصی حکم می‌کنه در یک عابربانک به کسی که درحال استفاده از دستگاه است فضای لازم رو بدیم و پشت سرش قطار نشیم.

حریم خصوصی در دنیای دیجیتال نیز بسیار مهمه و الان بهترین زمان هست که در مورد حریم شخصی‌تون در قبال اوبونتو و این که این سیستم‌عامل اجازه داره چه اطلاعاتی رو ثبت و به توسعه‌دهندگان بفرسته تصمیم بگیرید . گزینه Privacy در System Settings قرار داره.

۶. خاموش کردن لنز خرید

لنز خرید از ویژگی‌های بحث برانگیز اوبونتو ۱۲.۱۰ است که براساس جست‌جویی که در داشبورد انجام میدهید، محصولاتی از وب سایت آمازون برای خرید نمایش میدهد. این لنز ممکن است نتایج نامناسب به دنبال داشته باشد پس بهتر است آن را با غیر فعال کردنش در برگه Search Results از Privacy خاموش کنید

خاموش کردن امکانات برخط داشبورد، لنزهای موسیقی و مستندات را هم ازکار می اندازد پس اگر می‌خواید فقط لنز خرید غیرفعال شود، تنها بسته مربوط به آن را پاک کنید:

sudo apt-get remove unity-lens-shopping

۷. نصب درایورهای اضافه

سیستم‌عامل برای ارتباط با سخت‌افزار، به نرم‌افزاری به اسم درایور نیاز دارد و بدون درایور مخصوص، سخت‌افزار حکم تکه‌ای سیلیکونی بی‌مصرف را خواهد داشت. اوبونتو با درایورهای منبع‌باز منتشر میشود و اکثر سخت‌افزارهای شما را خواهد شناخت ولی در بعضی موارد ممکن است این داریورها با سخت افزار شما کار نکنند یا کارایی لازم را نداشته باشند که در این حالت می‌توانید به سراغ درایورها کدبسته بروید. درایورهای اضافی در Software Sources ‫→‬ Additional Drivers قرار گرفته و با یک کلیک فعال میشوند.

علائمی که نشان میدهند به سر زدن به درایورهای اضافی نیاز دارید:

• کند بودن بالا پایین شدن صفخات وب در مرورگر
• کند اجرا شدن بازی‌ها
• سیستم بدون این که مشغول باشد داغ می‌کند

۸. سفارشی سازی میزکار

اوبونتو به صورت پیش‌فرض امکانات محدودی به منظور سفارشی سازی در اختیار کاربر قرار میدهد و برای تغییر آیکن‌ها یا بزرگتر کردن فونت‌ها باید از ابزاری مثل Unsettings کمک بگیرید که برای نصبش کافیست سه خط زیر را به ترتیب در ترمینال کپی کنید.

sudo add-apt-repository ppa:diesch/testing
sudo apt-get update
sudo apt-get install unsettings

اگر Unsettings را نصب کردید، حتما سری هم به مجموعه آیکن فوق‌العاده Nitrux و پوسته Faiece بزنید.

۹. نصب برنامه‌ها کاربردی

برنامه‌ها در ابونتو با کمک مرکز نرم‌افزار به راحتی آب خوردن نصب میشوند. کاربرها امکان نوشتن بررسی و دادن رای به برنامه‌های محبوب خود در مرکز نرم‌افزاری را دارند.

چندتا از برنامه‌هایی که من همیشه نصب می‌کنم:

• Chromium سریع‌ترین مرورگر
• Sublime Text کمک دست خوبی در نوشتن کدهای مختلف
• Audacious برنامه‌ای ساده و شبیه JetAudio برای پخش موسیقی

۱۰. از اوبونتو لذت ببرید

و منطقی باشید. اگر اولین بار است که اوبونتو نصب می‌کنید، درک کنید که عوض کردن سیستم‌عامل تغییر بزرگی است و برای کنار آمدن با محیط جدید باید وقت کافی بگذارید. اوبونتو هم مانند دیگر برنامه‌ها ممکن است کمبودهایی داشته باشد و با نصبش قرار نیست معجره‌ای رخ دهد.

رایانه‌ها برای ساده‌تر کردن زندگی ما ساخته شده‌اند، پس اگر با استفاده از ویندوز یا OS X خوش‌حال‌ترید از همان‌ها استفاده کنید. امیدوارم لحظات خوشی را با اوبونتو تجربه کنید

بررسی اوبونتو ۱۲.۱۰ ؛ پسرفتی همه جانبه

این فصل سال مقطعی پرترافیک از نظر انتشار توزیع محسوب میشه و بسیاری از توزیع‌های پرنام و نشان نسخه نهایی با آزمایشی خودشون رو منتشر میکنن. چشم به راه‌ترین این توزیع‌ها، اوبونتو ۱۲.۱۰ بود که ۲۸ مهر منتشر شد. متنی که در ادامه می‌خوانید بررسی اجمالی از اوبونتو ۱۲.۱۰ است که طی سه روز کامل کار با آن نگاشته شده.

نخستین مواجه

تست اوبونتو را با دانلودش شروع کردم. اوبونتو ۱۲.۱۰ اولین انتشار اوبونتو است که حجم ISO آن از یک CD بیشتر شده اما چون همیشه آن را از USB بوت میکردم این مورد برایم اهمیتی نداشت.

رفتار عجیب اوبونتو از لحطه بوت شروع میشه؛ ابتدای کار، آیکنی پایین صفحه میاد که اگر دکمه‌ای از کیبورد را بزنید یعنی صفحه را میبنید و صفحه کلیدتان شناخته شده و در ادامه منویی برای انتخاب زبان ظاهر شده و بعد نسخه زنده اجرا میشود. در عوض اگر دکمه‌ای نزنید نصاب مستقیم اجرا میشه. نیمی از نوار بالای صفحه نصب برای من سفید بود و بعد از بستن نصاب، اوبونتو چند دقیقه‌ای کاملا فریز شد تا در نهایت میزکار راه‌اندازی مجدد و نمایان شد.

میزکار به شدت روان و پاسخگو اجرا میشد و در واقع اولین باری بود که Unity با درایور آزاد Nvidia کاملا قابل استفاده بود که خُب با توجه به پیشرفت‌های Mesa 9.0 و Nouveau انتظار اون رو داشتم.

نصب اوبونتو

بعد از گشت و گذاری در میزکار، با دوبار کلیک روی آیکن مربوطه اقدام به نصب اوبونتو کردم. همه چیز خوب پیش میرفت تا این که نصاب در محله انتخاب فضای نصب ماند و جلوتر نرفت. بعد از Debug کردن نصاب و خواندن log های مربوطه متوجه شدم که ubiquity با شناسایی سیستم‌عامل‌های موجود روی دیسک سخت مشکل دارد که این مشکل را با فورمت کل آن با ابزار Parted حل کردم (در واقع صورت مساله را پاک کردم). در باقی مراحل نصب مشکلی پیش نیامد. در مجموع تجربه نصب اوبونتو ۱۲.۱۰ با توجه به بدون مشکل بود نسخه‌های قبل ناامید کننده بود.

بعد از نصب

بعد از نصب و راه‌اندازی مجدد سیستم، Unity روبه‌روی ما قرار میگیرد.

اولین موضوعی که توجه‌ام را در اوبونتو ۱۲.۱۰ جلب کرد، دو آیکن جدید Amazon و Ubuntu One Music در اجراگر بود که کلیک روی آن‌ها ما را به وب سایت مرتبط میبرد و کار خاص دیگری انجام نمی‌دهند. لینک داده شده به Amazon خاص است و درصدی از هر خریدی که با آن انجام بدهید به کنونیکال میرسد. Ubuntu One Music هم یک نسخه Re-brand شده از فروشگاه موسیقی 7Digital است و باز هم با خرید هرآهنگ درصدی از سودش به کنونیکال میرسد. فکر نمی‌کنم چنین مدل کسب درآمدی که از آن به دلالی یاد میشود و درحد وبلاگ‌های دست چندم ایرانی است مناسب کنونیکال باشه حتی اگر با این شرکت با مشکل مالی مواجه شده.

در مجموع میزکار تغییر خاصی نکرده؛ ویژگی جدید پیش‌نمایش رو مقداری تست کردم و این جوری است که روی هر آیتم داشبورد کلیک راست کنید پیش‌نمایشی ازش نشون داده میشه که در مجموعه استفاده خاصی نداره. به نظرم کنونیکال باید به جای پیاده سازی هر ویژگی جدید در داشبورد و ساخت سیستم‌عاملی Arcade گونه از اوبونتو به فکر قسمت‌های مهم‌تر و توسعه اون‌ها باشه.

موضوع با اهمیت دیگر وضعیت پایداری سیستم و مصرف منابع بود که در این نسخه به نظر میرسه بهتر شده. با این‌که Unity حدود ۵۰۰ مگابایت حافظه اصلی سیستم را مصرف میکرد ولی CPU Usage بالا و پیوسته مانند نسخه قبل وجود نداشت.

وضعیت پایدار اوبونتو زمان زیادی به طول نکشید. بعد از نصب Chromium محیط گرافیکی این برنامه مرتبط فریز میشد و عملا کار با برنامه را غیر ممکن کرد. البته میدانستم این باگ مربوط به Mesa 9.0 + Nouveau است و از بالادست به اوبونتو میرسه. در ادامه برای حل این مشکل اقدام به نصب درایور کد بسته Nvidia کردم. ابزار نصب درایورهای اضافه در اوبونتو سروسامان بهتری یافته ولی کاش مثل سابق کار میکرد

سه انتخابی که برای نصب درایور معرفی میشوند بی معنی هستند و هر سه، درایور Nvidia 304 را نصب میکنند. جالب‌تر اینکه درایور Current از Experimental جدیدتر است (‎304.51 > 304.48) ! شاید توسعه دهندگان اوبونتو معنی Experimental را نمی‌دانند. البته هیچ کدام از این گزینه‌ها کار نکرد چون ابزار یادش میرود بسته linux-headers را به عنوان پیش‌نیاز نصب کند.

بعد از درست کردن مشکلات پیش آمد که تنها دلیل آن اختصاص ندادن زمان کافی برای تست ویژگی‌های جدید است، اقدام به نصب بسته ttf-mscorefonts-installer کردم تا مشکل یکی از خوانندگان آزادراه با آن را بررسی کنم. بعد از ظاهر شدن توافق نامه مایکروسافت ترمینال را بستم تا مشکل شبیه سازی شود.  بعد از آن بود که apt-get بلا استفاده شد و خطایی بر مبنای خراب شدن database ش میداد. اقدام به حذف بسته ttf-mscorefonts-installer هم بی‌فایده بود و apt-get خطا میداد که مشکلات جدی در این بسته وجود دارد و برای حذف آن لازم است ابتدا آن را مجددا نصب و سپس حذف کنید؛ در صورتی که امکان نصب هیچ برنامه‌ای وجود نداشت! چنین خطای احمقانه‌ای در چندین سال کار با مدیر بسته‌ای مثل pacman برای من پیش نیامده بود.

چیز که در ادامه افتاد حتی جالب تر بود؛ بعد از راه اندازی مجدد اوبونتو تنها یک صفحه سیاه آمد و خبری از Unity نبود! چرا همچین چیزی باید بعد از تلاش ناموفق نصب تعدادی فونت پیش بیاید نمیدانم! بالاخره بعد از سوییچ به tty و درست کردن database مدیر بسته apt-get و نصب مجدد و بعد پاک کردن (!) فونت‌ها با مصیبتی وصف ناشدنی این مشکل هم درست شد. بامزه اینکه که با بررسی Launchpad فهمیدم مشکل ttf-mscorefonts-installer از نسخه‌های قبلی گزارش شده و کارمندهای کنونیکال که انگار سخت مشغول طلب یک قرون و دو زار از Amazon بوده‌اند فرصت درست کردن یا حداقل حذف آن را به عنوان بسته‌ای خراب نداشته‌اند!

البته بعد از راه‌اندازی بعدی بود که بقیه قسمت‌های اوبونتو هم یادشان افتاد کرش کنند (یا این Apport یادش افتاد کرش‌ها را گزارش کند!) و دسکتاپ در یک دقیقه تبدیل به تصویر زیر شد:

دیدم بهتر هست تا اتفاق بدتری نیوفته و سقف روی سرم خراب نشده نقد را تمام و قید اوبونتو را بزنم!

نکات مثبت

• جستجوی سریع‌تر در داشبورد
• میزکار سریع‌تر و بهبود عملکرد قابل توجه Unity
• افکت‌های زیبای مدیرپنجره

نکات منفی

• پسرفت قسمت‌هایی مانند نصاب، درایورهای اضافه و غیره
• اضافه کردن ویژگی‌ها بدون تست کافی
• مدیر بسته ضعیف
• مدل کسب درآمد نامناسب
• بسته‌های قدیمی مثل Nautilus و Totem
• تصویر پس‌مزینه فوق‌العاده زشت

جمع بندی

نمی‌خواهم تنها مشکلات رو ببینم ولی چیزی که در ۱۲.۱۰ اتفاق افتاده یک پسرفت همه جانبه است به حدی که اگر کنونیکال به ۱۲.۰۴ دست نمیزد و فقط بسته‌های بالادست (upstream) مثل کرنل و درایورها را به روز میکرد توزیع به مراتب بهتری از ۱۲.۱۰ میشد. برای شرکتی که ادعای رقابت با RetHad و گوگل دارد جدی گرفتن فاز آزمایشی موضوعی حیاتی است؛ اوبونتو رو با فدورایی مقایسه کنید که تاریخ انتشار نسخه ۱۸ش به دلیل کم بودن زمان تست، هفت بار تاخیر خورده و به ۲۰۱۳ موکول شده.

تصمیم کنونیکال به کسب درآمد از اوبونتو بعد از میلیون‌ها دلاری که براش خرج کرده قابل درکه ولی تبدیل کردن سیستم‌عامل به سوپر مارکت یک اشتباه مطلقه. من اگر بخوام کالایی رو از Amazon بخرم به وبسایتش مراجعه می‌کنم و لازم ندارم براساس هر جست‌حویی که در داشبورد انجام میدم محصولی رو به عنوان نتیجه ببینم. این اتفاق هیچ موقع در سیستم‌عامل جدی مثل ویندوز یا OS X نمیوفته.

امتیازی که به اوبونتو ۱۲.۱۰ میدم ۶ از ۱۰ است و شاید حق این توزیع از این هم کمتر باشه. امیدوارم اوبونتو با انتشارهای بعدی به مسیر روی به جلوی گذشته‌اش برگرده.

تصورات غلط در مورد سیستم عاملهای موبایل

از زمانی که با عرضه سیمبین سری 60 در اوایل دهه اول قرن اخیر کاربران با قابلیتهای سطح بالایی که سابقاً فقط بر روی پی سی در دسترس بودند آشنا شدند، یک نیاز جدید هم به سبد خوراک کاربران متوسط و بالاتر پدید آمد. این نیاز همان در اختیار داشتن قابلیتهای پیشرفته روی ابزارهای موبایل بود. اکنون با گذشت بیش از یک دهه از آن زمان به طور طبیعی پیشرفت بسیاری در زمینه پردازش موبایل پدید آمده است. در واقع میزان پیشرفت ابزارهای موبایل (شامل گوشی هوشمند و همچنین تبلتها) به لحاظ مفهومی به طور قابل توجهی بیش از میزان پیشرفت پی سی ها بوده است.

اگرچه کاربران با فرهنگ کاربرد سیستم عاملهای موبایل مانند ویندوز فون و iOS و اندروید آشنا شدند اما کماکان برخی تصوراتی که ناشی از به کارگیری سیستم عاملهای پی سی مانند ویندوز و مک و لینوکس در فکر آنها نقش بسته بود کماکان برقرار است. این تصورات همیشه هم درست نیستند. برخی از این تصورات غلط به این شرح هستند:

1-خارج کردن برنامه ها از حافظه

در همه سیستم عاملهای پی سی از جمله ویندوز و مک شما با قابلیت بستن برنامه ها و آزاد کردن رم در اختیاز آنها طرف هستید. اگرچه در سیستم عامل مک این کار به صراحتی که در ویندوز به دلیل وجود آیکون X مانند آن صورت نمی گیرد و با کلیک راست روی ایکون برنامه در داک مک و انتخاب Quit صورت می گیرد اما باز هم این کار بسیار در بین کاربران مک هم شایع است.

اما در سیستمهای عامل موبایل که با طراحی مدرن تولید شده اند این کار اساساً بی معنا است. چرا؟ چون همگی این ابزارها مجهز به چیپهای سیستمی یا SOC هستند که کل پردازنده و گرافیک و رم در هم مجتمع هستند و از طرف دیگر ذخیره سازی بر روی SSD صورت می گیرد که با توجه به ماهیت فلش بودن آن یک رویه متفاوت می طلبد.

در این سیستم عاملها مدیریت حافظه به صورت اتوماتیک توسط سیستم عامل صورت می گیرد و بستن برنامه خیلی مفهوم ندارد. زیرا اولاً بستن برنامه اثری روی توان مصرفی ندارد و از سوی دیگر برنامه ها اصلا بسته نمی شوند بلکه بر روی SSD به صورت خواب زمستانی Cache می شوند. در زمانی هم که رم لازم باشد برنامه های قدیمیتر کچ شده و رم به برنامه های جدید اختصاص می یابد. از طرف دیگر چون حافظه نوع SSD بسیار سریع هستند استفاده از آنها به عنوان حافظه مجازی هم بسیار عالی است و همگی سیستمهای عامل موبایل از آن بهره می برند. در مجموع دنبال بستن برنامه ها و یا نصب تسک منیجر و پاک کننده رم در روی سیستم عاملهای موبایل نباشید زیرا در 99 درصد موارد آب در هاون کوفتن هستند. کاملاً بی فایده!

2-فلش کردن بی مورد

شاید شما هم با تجربه نصب مجدد ویندوز و حتی مک آشنا باشید. زمانی میرسد که خسته می شوید از تلاش بیهوده برای تعمیر کردن سیستم عامل! این موقع است که با نصب مجدد سیستم عامل کار به سرانجام میرسد. اما در مورد سیستم عاملهای موبایل چنین نیست. سیستم عامل به صورت ایزوله در اختیاز برنامه ها است و آسیبی متوجه آن نیست. از این رو بدترین حالت ممکن شما نیاز به فاکتوری ریست خواهید داشت. همین! پس بی دلیل دنبال فلش کردن نباشید. این کار نه تنها سودی ندارد بلکه ممکن است موجب روبرو با خطری به نام بریک شدن شود. اگر در حین فلش کردن مشکلی پدید بیاید گوشی شما با آجر تفاوتی نخواهد داشت!

 3-برنامه های بهینه کننده دروغین

اگر شما نوت بوک داشته باشید با پروفایلهای مصرف انرژی آشنا هستید. پروفایلهایی مانند High Performance و Normal و Power Saver که با انتخاب آنها عمر باطری و در مقابل آن توان پردازشی سیستم را تعیین می کنید. در سیستمهای عامل موبایل که به جای پردازنده اینتلی یا AMD بر پایه معماری بسیار ایده آل ARM طراحی شده اند اساساً چنین کاری بی معنا است و انتخاب توان پردازشی به صورت دینامیکی توسط سیستم عامل به صورت کاملاً اتوماتیک صورت می گیرد. فرکانس پردازنده و حتی اینکه چند هسته کار کنند کاملاً اتوماتیک تغییر میکند. پس دنبال برنامه های بهینه ساز مصرف انرژی نباشید. تنها چیزی که در اختیار شما برای بهینه سازی مصرف انرژی است تعیین سطح نور صفحه نمایش و همچنین روشن یا خاموش بودن ارتباطات بی سیم شامل بلوتوث، وایرلس و شبکه موبایل همراه (GPRS-EDGE-3G-4G) است.

۱۰ چیزی که از کار با ویندوز ۸ فهمیدم!

در این مقاله قرار است اولین تجربه‌ام را از کار با جدیدترین نسخه سیستم عامل مایکروسافت برای شما بازگو کنم پس با ما و آی‌تی رسان همراه باشید.
چند روزی است که در حال استفاده از ویندوز ۸ بر روی کامپیوترم هستم. صحبت بسیاری درباره تغییرات اساسی در این نسخه وجود دارد که فکر کنم برای خواننده‌های این مقاله نوشتن از تجربه واقعی من از کار با این سیستم عامل مفید واقع شود.
وقتی نسخه‌های جدید به بازار می‌آیند به سرعت آن‌ها را می‌خریم و سپس بر روی هر دستگاهی که ممکن است نصبشان می‌کنیم تا از روش کار با آن مطلع شویم. این وضعیت برای ویندوز ۸ نیز صدق می‌کند. البته در حال حاضر وقتی مشغول نوشتن این مقاله هستم در سمت چپم یک تبلت مجهز به ویندوز ۸ دارم، اما تفاوت زیادی بین سرسری کار کردن با یک سیستم عامل و اعتماد به آن برای انجام کارهای مهم وجود دارد. پس تقریبا چند هفته پیش بود که با امید زیاد کامپیوتر کاریم را به آخرین نسخه آپگرید کردم و از چیزهایی که برای اولین بار با آن‌ها مواجه شدم، نوشتم تا شاید برای دیگر کاربران نیز مفید واقع شود.

۱: با دیدن رابط کاربری جدید جا نخورید!
آنچه که از رابط کاربری مترو خواهید دید مسلما آنچه که از آن انتظار داشتید نخواهد بود. ساده بگویم: هیچ‌وقت قادر به دیدن آن بر روی دسکتاپ کامپیوترتان نخواهید بود. من یک روز تمام مشغول استفاده از ایمیل، پردازشگر متن، مرورگر وب، اسناد متنی و ویرایشگر عکس بودم که برخی از آن‌ها از محصولات مایکروسافت بودند و برخی دیگر برنامه‌های جدا از مایکروسافت که بر روی سیستمم نصب کرده بودم. تنها زمانی که چیزی از رابط کاربری مترو دیدم دقیقا همان زمانی بود که فکرش را می‌کردم، یعنی هیچ‌وقت!
صفحه شروع و تمام برنامه‌هایی که از این رابط کاربری مدرن استفاده می‌کنند، زیبا هستند و در واقع کار با آن‌ها لذت بخش است. اما مهم است که بدانید شما هیچ ارتباطی با آن‌ها ندارید و تمام آن‌هایی را که می‌گویند ویندوز ۸ یک سیستم عامل با قابلیت لمسی است فراموش کنید، زیرا با وجود اینکه برای کار با صفحه لمسی طراحی شده است اما به این معنی نیست که نمی‌توانید در هنگام کار از ماوس و کیبورد استفاده کنید. در واقع به طور کلی این سیستم عامل جدید به مانند نسخه قبلی یعنی ویندوز ۷ کار می‌کند، که البته تغییرات کوچکی نیز وجود دارند.
به قدری این تغییرات کوچک هستند که برخی از این نسخه جدید فقط به عنوان آپگریدی از نسخه پیشین نام می‌برند. مثلا اگر شما دستگاهی را که مجهز به صفحه لمسی نیست به این نسخه آپگرید کنید، بیشتر اوقات خود را در محیط سنتی دسکتاپ خواهید یافت. یعنی اینکه بیشتر اوقات حس کار با ویندوز ۷، ویستا و XP را خواهید داشت که فقط در موقعیت‌های خاصی سر و کارش به رابط کاربری جدید می‌افتد.
مایکروسافت می‌بایست کاربران را به سمت یک سیستم عامل با قابلیت تاچ که دارای برنامه‌ها و کاشی‌های زنده است حرکت دهد و می‌بایست تا آنجایی که می‌تواند به سوی پیشرفت هر چه بیشتر حرکت کند، اما نباید طوری تغییر ایجاد کند که باعث ترس کاربران کهنه کار ویندوز شود که البته ویندوز ۸ اینکار را نخواهد کرد.
این رفتار محافظه کارانه را می‌توان از قیمت ۲۵ یورویی آپگرید نیز دریافت. این قیمت پایین در نظر گرفته شده برای آپگرید نشان می‌دهد که مایکروسافت قصد ندارد کاربرانش را به آپگرید کردن مجبور کند. ممکن است کاربرانی که دارای کامپیوتر و لپ‌تاپ مجهز به ویندوز ۸ از پیش نصب شده هستند، به ویژگی‌های جدیدی از این سیستم عامل جدید بر خورد کنند اما نه چندان که از دیدن ویژگی‌های کاملا جدید وحشت زده شوند. اگرچه تنها کاربران تبلت‌ها و آلترابوک‌ها فرصت تجربه جنبه‌های کاملا تغییر یافته در ویندوز ۸ را دارند، ویندوز استور به مایکروسافت فرصت داشتن یک اکوسیستم از برنامه‌ها را خواهد داد.
از نظر من ویندوز ۸ به عنوان یک پل عمل می‌کند. پلی بین سیستم عامل نسخه قبلی و جدید که کاربران قدیمی‌اش رابه حال خود رها نخواهد کرد، با اینکه بیشتر در بازار موبایل و تبلت‌ها قدرت‌نمایی خواهد کرد، اما هنوز مشخص نیست که آیا این محافظه کاری رفتار هوشمندانه‌ای به حساب می‌آید یا فقط باید گفت که پذیرش لنگ لنگانه‌ای از روی ترس است.

۲: نبود استارت منو
اگر به طور عمده در محیط سنتی دسکتاپ این سیستم عامل کار می‌کنید، تغییر چشمگیری که به نظر می‌آید نبود منوی استارت است.
مسلما برای اولین برخورد مواجه شدن با چنین کمبودی کمی تعجب آور خواهد بود. در طول روزی که مشغول سر و کله زدن با کامپیوترم بودم، متوجه نشدم که چقدر به دنبال منوی استارت تا جایگاه همیشگی‌اش پیش رفتم و بی نتیجه برگشتم، اما بالاخره مدت زیادی طول نکشید که از آن حالت اولیه همراه با ترس و شوک بیرون بیایم.
وقتی در محیط دسکتاپ هستید، می‌توانید با کلیک بر کلید چپ ماوس به صفحه استارت بروید و از آپشن‌های موجود در آنجا استفاده کنید. مثلا به سمت راست و بالای صفحه که بروید آیکن تنظیمات و نواری را می‌بینید که شامل گزینه‌های Search، Share، Devices، Star و Setting است.
نبود منوی استارت مسلما تغییراتی را به وجود می‌آورد، اما نمی‌توان گفت که کاربری را دشوارتر می‌کند و خب در واقع در این نسخه همه چیز به صفحه اصلی و کار با آن ختم می‌شود.

۳: دانستن میان‌برها الزامی است
استفاده از ویندوز ۸ زمانی معنای بیشتری پیدا می‌کند که به میان‌برهای آن آگاه باشید. میان‌برهای بسیار زیادی در این نسخه وجود دارد که تنها با اشاره به برخی از آن‌هایی که مورد علاقه‌ام هستند، کفایت می‌کنم.
دکمه Q بهترین روش ممکن برای جستجو در سیستم است. با وجود جستجو از طریق این روش و یافتن برنامه مورد نظرتان فکر نکنم به یاد بیاورید که منوی استارت وجود هم داشته است. برای باز کردن مرورگر اپرا می‌توانید تنها با فشردن ترکیب حروف “Op” و دکمه Return به خواسته مورد نظرتان به راحتی دست یابید و با فشردن X در رابط کاربری تنظیمات می‌توانید به منوی ادمین دسترسی داشته باشید و با فشردن D دسکتاپ را باز و بسته کنید. اگر کار با این سیستم عامل جدید برایتان دشوار است، بهترین راه یادگیری میانبرهای در نظر گرفته شده در این نسخه است. قبول دارم که کار در این نسخه با کار در ویستا، ویندوز ۷ یا حتی XP کمی متفاوت است اما خب به نظرم استفاده از میانبرها راهی لذت بخش و کار آمد به حساب می‌آید.

۴: کار با ویندوز ۸ سریع است
ویندوز ۸ سریع است یا حداقل این‌طور به نظر می‌آید. مایکروسافت روی مساله نیازمندی‌های سخت‌افزاری سیستم برای ویندوز ۸ مانور بسیاری داده است و در واقع این نیازمندی‌ها مشابه با سخت افزار مورد نیاز برای ویندوز ۷ است.
ویندوز ۸ با تغییراتش به کامپیوترهای ۳ ساله ما جان تازه‌ای بخشیده است. البته نمی‌توان گفت که این تغیرات آسمان و زمین را زیر و رو کرده ولی با این حال باعث شده که کار با این نسخه روان، جالب و سریع باشد و البته آنچه که بیشتر اهمیت دارد، نبود هیچ‌گونه تزلزل یا ناسازگاری با سخت‌افزار یا نرم‌افزار است.

۵: عالی به نظر می‌آید
شاید بعد از حرف‌هایی که درباره آشکار نبودن رابط کاربری زدم، کمی عجیب به نظر بیاید که این نسخه را عالی خطاب کنم. در واقع باور جمعی بر این است که بخش دسکتاپ ویندوز ۸ در واقع همان ویندوز ۷ است که منوی استارت ندارد که البته زیاد هم درست نیست. با اینکه تفاوت‌ها در این دو نسخه جزیی است اما بسیار تاثیر گذار است. البته تغییراتی در ظاهر تم‌ها و رنگ‌ها به وجود آمده است. مثلا در این نسخه شفافیت پر زرق و برق Aero با تزییناتی شیک‌تر و موقرتر جایگزین شده است و ترنزیشن‌ها شبیه به‌هم هستند و رنگ‌ها بیشتر با هم تناسب دارند.
البته فقط من نیستم که در باره ویندوز ۸ نظر مساعد دارم. زمانی که مشغول کار با ویندوزم بودم، یکی از همکارانم که عاشق مک است به سمت کامپیوترم آمد و به صفحه که نگاه کرد گفت: “ویندوز ۸؟ به نظر عالی و حرفه‌ای میاد”. این تعریف از یک طرفدار اپل واقعا برایم ارزش داشت!

۶: فکر نکنم استفاده از ویندوز استور فعلا بکارتان بیاید
واضح است که ویندوز استور یکی از فوایدی است که از آپگرید ویندوزتان به نسخه ۸ عایدتان می‌شود. ویندوز استور مکانی امن است که می‌توانید در آن به راحتی برنامه‌های مطمئن را یافته و نصب کنید. ایجاد این مکان برای مایکروسافت حایز اهمیت بوده است، چرا که شرکت باور دارد با تشویق کاربران به خرید نرم‌افزارهای اصل نه تنها خط تولید در آمد بیشتری را خواهیم داشت، بلکه وفاداری کاربران ویندوز را نیز تضمین خواهیم کرد. مثلا اگر قرار باشد دوباره برای خرید تمام برنامه‌هایی که بر روی آی‌فونتان نصب کرده‌اید پول بپردازید، یک کاربر هیچوقت آی‌فون ۴ را با مدل بالاتر تعویض نمی‌کند، پس این ویندوز استور است که در این وضعیت به کمک کاربران ویندوز ۸ می‌آید.
البته این را هم بگویم که برای کاربران متوسط، ویندوز استور کاملا نامناسب به نظر می‌آید، چرا که حتی با وجود این مکان هنوز هم می‌توانید به مانند قبل به خرید برنامه‌های مورد نیازتان به صورت سنتی ادامه دهید و اگر بخواهم صادق باشم، می‌گویم که فعلا برای داشتن این ویژگی جدید زیاد عجله نکنید.
در زمان خودش بازاری که به سازندگان نرم‌افزار اجازه فروش مستقیم به کاربران هر نوع دستگاه را می‌دهد، برنامه‌های جالب و مهم را جذب خود خواهد کرد و با ایجاد یک راه ساده برای خرید از کامپیوترتان با اطمینان کامل و بدون هیچ ترسی از فریب خوردن توسط سارقان اینترنتی، بسیاری ازکاربران اینترنتی را وادار به روی آوردن به این روش می‌کند، اما در حال حاضر بدون این روش هم همه چیز به درستی پیش می‌رود.

۷: آنچه که نوار چارمز ارایه می‌کند کاراست اما اهمیت چندانی ندارد
در بخش ثابتی از هر صفحه از برنامه‌ها، نوار چارمز در دسترس است. این نوار دسترسی یه تمام کنترل‌های مورد نیاز برای برنامه‌ها و به طور کلی کامپیوتر را در اختیارتان قرار می‌دهد.
اگر با همین توضیح کوتاه بخواهیم نظر بدهیم، باید بگوییم که عالیست، اما همان‌طور که پیش از این هم گفتم کار با ویندوز ۸ به اندازه‌ای دشوار نیست که برای انجام چند کار ساده نیازمند این نوار باشیم. ۳ راه دیگر برای دستیابی به بخش تنظیمات وجود دارد و به مرور زمان وقتی شما به کار با میانبرها یا به طور کلی ویندوز ۸ آشنایی پیدا کنید، نوار چارمز به بخش بی اهمیتی تبدیل می‌شود که فقط در مواقع اندکی کارایی لازم را خواهد داشت.

۸: نیازی به صرف هزینه اضافه برای خرید نرم‌افزارهای امنیتی نیست
خب مسلما نمی‌توانیم این توصیه را به عنوان توصیه‌ای رسمی از شرکت به شما ارایه دهیم، اما خب این را به عنوان گزینه‌ای برای آن‌هایی که حساب و کتاب هزینه‌هایشان را دارند قرار داده‌ایم.
ویندوز ۸ با آنتی ویروس و فایر وال و دیگر نرم‌افزارهای امنیتی که از پیش بر روی سیستم عامل نصب شده‌اند به بازار آمد. شاید این‌طور فکر کنید که با نصب نرم‌افزار امنیتی دیگری، امنیت بیشتری را برای سیستم‌تان به ارمغان بیاورید، اما بگذارید بگویم که بدون اینکار هم با آنچه که ویندوز ۸ در اختیار دارد، همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت.
چیزهایی در باره نصب نرم‌افزار امنیتی بر روی ویندوز شنیده‌ام که در ابتدا برایم جای سوال داشت. یکی از نمایندگان شرکت‌های مشهور تولیدی نرم‌افزارهای امنیتی ادعا می‌کرد که با خرید یک نرم‌افزار امنیتی و نصب آن بر روی ویندوز، باعث افزایش سرعت این سیستم عامل خواهید شد، چرا که باور داشت سیستم امنیتی موجود بر روی ویندوز سبب کاهش سرعت می‌شود. قضاوت و ریسک هزینه اضافی برای خرید یک نرم‌افزار دیگر پای شما!

۹: نیازی به به‌روز رسانی نیست، اما اگر این کار را انجام دادید ضرر نخواهید کرد
درست است که پیش از این هم در این مقاله درباره این موضوع صحبت کرده‌ایم اما به نظرم ارزش تکرار را خواهد داشت.
برای کاربرانی که در حال حاضر از کامپیوترها و لپ‌تاپ‌های مجهز به ویندوز ۷ استفاده می‌کنند و علاقه ای به قابلیت تاچ ندارند، به‌روز رسانی به ویندوز ۸ اجبار نیست، اما با مبلغ اندکی که شرکت برای این سیستم عامل در نظر گرفته است، مسلما این جایگزینی نه تنها به ضرر آن‌ها تمام نخواهد شد، بلکه به نظر من که در حال حاضر در حال استفاده از این نسخه نیز هستم بسیار پر فایده خواهد بود. من که هیچ علاقه‌ای به بازگشت به نسخه پیشین را ندارم.

۱۰: نمی‌توانم برای نصب این نسخه بر روی دستگاه‌های دیگر صبر کنم
پس از کار با این نسخه به قدری شیفته آن شده‌ام که می‌خواهم هر چه زودتر کار با آن را بر روی دستگاه‌هایی مثل تبلت‌های مجهز به پردازشگر اینتل یا ARM، لپ‌تاپ‌ها، دستگاه‌های all-in-one و Hybrid و یا هر چیز دیگری از همین خانواده امتحان کنم. سازندگان سخت‌افزار با وجود این چالش رو به رو از سمت مایکروسافت، باید تمام تلاش خود را به خرج گیرند تا با ساخت دستگاه‌های جالب، کاربردی و مناسب از پس این ویژگی‌های اساسی جدید بر بیایند. به هر حال پیروزی یا شکست ویندوز ۸ در گرو سخت‌افزار میزبان آن است.
اما فعلا اجرای ویندوز ۸ روی کامپیوتر خانگی سرگرمی جذابی است که با آنچه که از مایکروسافت در زمینه به‌روز رسانی انتظار می‌رفت فاصله زیادی دارد.

منبع:itresan

بلیط سفر به ماه: ۱.۴ میلیارد دلار

اگر بخواهید به ماه سفر کنید چه می کنید؟ فعلا آژانس مسافرتی برای سفر به کرات دیگر در دسترس نیست. اما اگر کمی صبر کنید شاید بتوانید شانس سفر به ماه را داشته باشید. البته به شرطی که پول کافی پرداخت کنید.

شرکتی به نام Golden Spike در حال تدارک برنامه سفری است که مسافران را به کره ماه می برد. سفری که حدود ۱.۴ میلیارد دلار برای دو نفر هزینه خواهد داشت.

موسسان این شرکت خود از اعضای ناسا بوده اند و حالا با تاسیس این شرکت می خواهند با سرمایه گذاری اولیه ۸ میلیارد دلاری یک تور سفر به ماه راه بیاندازند.

البته در پروژه آنها سوالات بی پاسخ زیادی وجود دارد و مشخص نیست که آنها در عمل قادر به رسیدن به هدف شان هستند یا نه. یکی از سوالات مهم، هزینه های برآورده شده است. ناسا در سال ۲۰۰۵ اعلام کرده بود که بودجه پروژه سفر انسان به ماه حدود ۱۰۰ میلیارد دلار خواهد بود. پروژه ای که به خاطر مخارج بالا لغو شد. اما این تیم می خواهد با بودجه ای بسیار کوچک تر آن را عملی کند.

تا به حال چند شرکت برای سفرهای فضایی و ارسال توریست به فضا سرمایه گذاری کرده اند. اما Golden Spike تنها شرکتی است که قصد دارد مسافران را به یک کره دیگر ارسال کند. فکر می کنید واقعا چنین سفری نزدیک است؟

نوکیا قرار نیست گوشی اندرویدی تولید کند

روز گذشته خبری در بیشتر وبلاگ‌های فناوری منتشر شد که اعلام می‌کرد نوکیا با استخدام یک متخصص لینوکس قصد دارد تولید گوشی‌های مبتنی بر سیستم‌عامل اندروید خود را آغاز نماید. هرچند درج آگهی نوکیا در سایت لینکداین با این موضوع ممکن است توجه بسیاری را برای موضوع یاد شده جلب کند، اما امروز سایت WP Central با انتشار مطلبی، شایعه ذکر شده را به‌طور کلی رد کرد.

اول و مهم‌تر از همه اینکه هیچ موقع نمی‌توان با استخدام تنها یک نفر در زمینه لینوکس به این نتیجه رسید که نوکیا برنامه‌ای برای تولید گوشی‌های اندرویدی دارد. اگر این استخدام مربوط به جذب یک گروه کاری بزرگ شامل متخصصین نرم‌افزاری و سخت‌افزاری در این رابطه بود، می‌شد به شایعه بالا امید داشت.

نوکیا چندی پیش همکاری‌ای را با موزیلا آغاز کرد تا نسخه مخصوص سیستم‌عامل فایرفاکس اپلیکیشن HERE را در سال آینده برای این پلتفرم تولید نماید.

بنابر این با توجه به اطلاعات بالا، نباید منتظر معرفی گوشی اندروید از نوکیا باشیم یا حداقل در حال حاضر نمی‌توان انتظار چنین خبری را از این شرکت داشت.

منبع:weblogina

شیوه جدیدی برای ثبت‌نام در اپلیکیشن مسنجر اندروید فیسبوک

روز سه‌شنبه فیس‌بوک شیوه جدیدی را برای ثبت‌نام در اپلیکیشن مسنجر خود معرفی کرد کرد که به کمک آن کاربران بسیار ساده‌تر امکان استفاده از آن‌را دارند. تنها با داشتن یک نام و شماره تلفن قادر خواهید بود که از این اپلکیشن استفاده کنید. مطمئنا این قابلیت می‌تواند برای فیسبوک مخاطب بیشتری را جمع کند؛ کماینکه این شبکه همین حالا نیز بیشترین کابر را در اختیار دارد. طبق گفته‌های Peter Deng، یکی از مدیران تولید فیس‌بوک،‌ این اپلیکیشن به زودی بر روی پلتفرم‌های دیگر نیز آماده خواهد شد که مطمئنا اولین آن‌ها iOS است.

پیش از این فیس‌بوک به عنوان یک شبکه اجتماعی که در تمام بخش‌های زندگی یک فرد تاثیر گذار است،‌ به خاطر توجه نکردن به بخش موبایل و هم‌چنین ضعف در ساخت اپلیکیشن‌های مخصوص موبایل مورد انتقاد بوده است. اما به نظر می‌رسد که این شبکه از سال گذشته برنامه دقیقی را برای این پلتفرم در نظر گرفته و بعد از ترکیب کردن مسنجر خود با فایرفاکس،‌ حالا با ساده‌تر کردن شیوه استفاده از این برنامه، به دنبال بخش بزرگتری از مخاطبین است که ممکن است حتی از فیس‌بوک نیز استفاده نکنند. در واقع این شرکت به دنبال افرادی است که از وب و شبکه‌های اجتماعی به طور دقیق استفاده نمی‌کنند و یا حتی آن دسته از کاربرانی که حساب‌های خود را مسدود کرده‌اند. چرا که در حال حاضر این حس به وجود خواهد آمد که تنها از بخش کوچکی از سرویس‌های فیس‌بوک استفاده خواهند کرد اما بعد از مدتی مطمئنا با گسترش سرویس‌های این شبکه وابستگی به این سرویس‌ها نیز بیشتر خواهد شد و همان اتفاقی که حالا در وب برای این شبکه اجتماعی افتاده است در بخش موبایل نیز گسترش پیدا خواهد کرد. اما این تنها فیس‌بوک نیست، چرا که سرویس‌های قدیمی‌تری نسبت به سرویس در بازار هستند که می‌توانند با این مسنجر به رقابت بپردازند که از جمله آن‌ها می‌توان به WhatsApp و GoogleVoice و حتی Skype‌ شرکت مایکروسافت اشاره کرد. باید دید که فیس‌بوک چه ایده‌هایی را در سر دارد تا بتواند از پس رقبای خود بربیاید.

قرار است این نسخه در کشورهای هند، اندونزی، استرالیا،‌ ونزوئلا و آفریقای جنوبی ارائه شود و بعد به ترتیب در سراسر دنیا عرضه گردد.

منبع:weblogina